De laatste jaren heb ik mij bezig gehouden met het fenomeen loverboys. Ik heb informatie verzameld, videobanden bekeken, krantenberichten opgespaard etc. Daarnaast ben ik ook veel in contact gekomen met meisjes die in de handen zijn en/of waren gevallen van een loverboy.
Ik heb een project/lesprogramma ontwikkeld met behulp van het Handboek “gedwongen liefde”. Een preventieproject voor meisjes over relaties, vriendjes, het opkomen voor jezelf en prostitutie ( gemaakt door stichting zorgconcept). Daarnaast heb ik informatie en mijn ervaringen erin verwerkt door middel van opdrachten en/of aandachtspunten.
Het project “tot hier en niet verder” is ontwikkeld voor meisjes tussen de dertien en zeventien jaar. Het project/lesprogramma gaat over relaties, wensen, grenzen, opkomen voor jezelf binnen een relatie en over het fenomeen loverboys.
De aanleiding voor deze handleiding is de toenemende problematiek van loverboys die onwetende meisjes in de prostitutie lokken.
Preventie aan deze meisjes is van groot belang. Het gaat niet alleen om de praktijken van loverboys duidelijk te maken, maar ook om meisjes bewust te maken zodat zij weerbaar worden.
Het handboek beschrijft vier a vijf lessen afhankelijk van de groep. (toekomstbeelden, vrouw zijn, loverboys en grenzen). Het is de bedoeling om middels spel en oefeningen op interactieve wijze de meisjes een aantal vaardigheden te leren en informatie te geven.
Doelstellingen:
*De meisjes worden zich bewust van de fase van hun leven waar zij zich in bevinden, dat ze voor bepaalde keuzes staan ten aanzien van relaties en seksualiteit.
*Ze denken na over eigen normen en waarden met betrekking tot seksualiteit.
*Ze denken na over hun wensen en grenzen binnen een relatie.
*Ze worden zich ervan bewust dat ze zelf keuzen kunnen maken ten aanzien van relaties en seksualiteit.
*Ze worden geïnformeerd over relaties en wat loverboys zijn. Ze leren herkennen hoe loverboys werken.
*Ze nemen kennis van namen en personen van instellingen in omgeving waar ze terecht kunnen met problemen op dit gebied.
Het programma ziet er als volgt uit:
1) Toekomstbeelden
2) Vrouwzijn
3) Een loverboy (1 of 2 lessen)
4) Grenzen +politie (plan voor de laatste les alvast een afspraak met de politie)
De bijeenkomsten duren anderhalf uur. De ideale groepsgrootte is tien meisjes, met een minimum van acht en een maximum van twaalf. Meer of minder meisjes is niet wenselijk in verband met de interactie.
De bijeenkomsten dienen in een periode van vijf tot zeven weken uitgevoerd te worden. Te weinig en teveel tijd is evenmin wenselijk omdat de kans bestaat dat de meisjes overladen worden met informatie of dat de tijd ertussen te lang is, waardoor de interesse kan verminderen.
Het project is enkel voor meisjes bestemd.
Begeleiding:
De opzet is dat het project uitgevoerd wordt door een vrouwelijke mentor of vertrouwenspersoon. De meisjes moeten terug kunnen vallen op deze persoon. Mocht er iets voorvallen of in geval van verdere vragen.
Opstelling:
Zorg ervoor dat de tafels en stoelen in een vierkant staan zodat iedereen elkaar goed kan zien en met elkaar kan praten/discussiëren. De tafels geven vaak een gevoel van veiligheid. In een kring zitten op alleen stoelen zonder tafels is ook een mogelijkheid maar dat hangt sterk af van de veiligheid en de sfeer in de groep.
Uitvoering:
Het handboek is uiteraard geen voorschrift, maar meer een rode draad. Er kunnen naar eigen inzicht en afhankelijk van de groep andere opdrachten gedaan worden en/of opdrachten kunnen vervallen. Laat de meisjes een werkboek maken waar ze alle gemaakte spullen en aantekeningen in kunnen bewaren.
De sfeer in de groep is van grote invloed op de manier hoe er met dingen wordt omgegaan. Zorg ervoor dat de meisjes zich veilig voelen. Maak duidelijke afspraken: zoals alles wat hier verteld wordt blijft binnen deze groep. Zorg bij binnenkomst voor een kopje thee en eventueel een koekje.
Aandachtspunten:
*Let erop dat er in de doelgroep verschillen voor kunnen komen, in verband met normen en waarden van de meisjes, afkomst en andere kijk op seksualiteit. Hierdoor kan er veel verschil zitten in de beleving van seksualiteit tussen de meisjes onderling. Dit hoeft echter geen belemmering te zijn, daar de meisjes op deze manier veel van elkaar kunnen leren.
*Let vooral op de interactie tussen de meisjes. Probeer ze te stimuleren om hun kijk op vriendschappen en seksualiteit te verduidelijken en een discussie aan te gaan.
*Probeert te voorkomen dat de meisjes slechts sociaal wenselijke antwoorden geven, in de trant van: “Ik laat mij dit of dat natuurlijk niet aandoen”. Vraag hierop door: “Als je echt van hem houdt, doe je dat dan wel voor hem, doe je dan alles voor hem”?
*Houdt er rekening mee dat er tijdens de voorlichting ook problemen naar voren kunnen komen rondom seksueel misbruik, incest of verkrachting.
Nabespreking, evaluatie en verslaggeving
Het is van belang dat na elke bijeenkomst wordt nabesproken. Geef de meisjes compliment over hun bijdrage. Tijdens de nabespreking kan er gesproken worden hoe de klas op bepaalde onderwerpen reageerden, hoe dat beter of anders zou kunnen. Vraag hoe de meisjes de les hebben ervaren en of er nog vragen zijn of opmerkingen. Zorg ervoor dat hier voldoende ruimte voor is.
Daarnaast is het van belang dat er gekeken wordt na het verloop van de bijeenkomst, om te bekijken of, en door wie er actie ondernomen moet worden. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er iemand emotioneel reageert na het bespreken van een bepaald onderwerp. Er kan dan besproken worden wie er een gesprek met het meisjes aangaat.Zorg ervoor dat er na de bijeenkomst nog tijd is om even met een meisje te kunnen napraten als daar behoefte aan is.
Mocht je na deze informatie interesse hebben gekregen in het project/lesprogramma “Tot hier en niet verder”, laat dan even een berichtje achter en ik mail je het handboek. Ik wens je heel veel succes mee.